خوب

حرف های عاشقانه من

با او چه خوب می شود...


با او چه خوب می شود از حال خویش گفت
دریا که از اهالی این روزگار نیست

تو که یادت نمیاید...

تو که یادت نمیاید

اما من خوب یادم هست

قرار بود

عاشقانه ترین صدای ساختمان از واحد ما بیاید،

وقتی تو فنجان قهوه ام را هم میزنی …


صدا کن مرا..

صدا کن مرا
صدای تو خوب است
صدای تو سبزینه آن گیاه عجیبی است
که در انتهای صمیمیت حزن می‌روید
در ابعاد این عصر خاموش
من از طعم تصنیف درمتن
ادراک یک کوچه تنهاترم
بیا تابرایت بگویم چه اندازه تنهایی من بزرگ است
و تنهایی من شبیخون حجم ترا پیش‌بینی نمی‌کرد
و خاصیت عشق این است…


غرق توام

به تو که خیره می شوم


جذر گرفتن خوب رویان عالم 


ساده ترین عمل است ...

nn