رفیق نیمه شبهایم , غــــــــم است و اشک تکراری
مدارا می کند عمـــــــریست با من , درد و بیـماری
نمی پرسی چرا چشمم, دمادم خیس و بارانی است؟
چرا رنگم شده ,مـــــــــــــانند آدم های سیگاری ؟
مرا از پای در می آورد این درد ,می دانــــــــــــم
امان از درد هجران و فغان از عمر اجـــــــباری
زلیخا تا نباشی , حُسن یوســــــــف را نمی فهمی
زمجنون می رباید قرص ماهت,عـقل وهوشیاری
بیفشان آفـــــــــــتاب مشرقی : عطر نگاهــــت را
که امشب کم کنم رونق, من از بازار عـطاری
به یک ناز تو از سر می رود هوش و قرار دل
مده پندم عسل بانو , به صبر و خویشـــتنداری
چه زود از بام چشمانت قناری , مرغ دل پر زد
یقینم شد ,زبانی گفــته بودی , دوســـــــتم داری
تا در ره عشق آشنای تو شدم
با سد غم و درد مبتلای تو شدم
لیلی‌وش من به حال زارم بنگر
مجنون زمانه از برای تو شدم
نمی دونم چی شد سیزده بدر شد / گوشم از جیغ و داد و نعره کر شد
به یاد تعطیلات رفته از دست / غم و غصه کنارم همسفر شد
از آجیل شب عید مونده تخمه / تموم پسته ها زیر و زبر شد
رو پیچ و تاب سبز سبزه ی عید / گره از بخت ما هم کور تر شد
عروس تنگ من ، زندانی عید / از آن قصر بلوریش به در شد
دروغ سیزده هر ساله ی ما / عجب عیدی به نیکویی بسر شد!
مرا شگوفه بده ای بهار گل پرور
زجور دست زمستان ذلالتم بنگر
چراغ لاله سر راه من فروزان کن
که راه میکده گم کرده ام درین کشور
قسم به نر گس شهلا؛که چشم منتظرم
نجوید هیچ به جز سا قی و می و ساغر
بگو به شیخ اقا مت کند به صحن چمن
که پیش لاله و گل میشود ثواب دگر
بگو به محتسب شهر دره را بگذار
بکش پیا له ؛ که می میدهدز دوست خبر
مباش منتظر وعده های فردا یی
بگیر نقد و به نسیه امید خو یش مبر
چو یارو باده و گل با بهار همدم شد
بسوز شمع دل و نا له کن بسازای ظفر
جاده ها
به نیت دیدنت
راهی شهرها می شوند
نمی یابندت، دور می شوند.
کندویت کجاست
تا زنبورانم
از شکوفه گیلاست پر کنند.
سوزن بارانت کجاست
تا زخم زمستام را بدوزم.
من به بوی تو برخاستم
و از حرارت بیداری دارم کور می شوم.
شادی هایت را
بر صورت من بریز فروردین من!
و اضافه هایش را
پست کن برای کسی که بهاری ندارد.
یادم باشد دیگر هرگز خاطره هایم را کند و کاو نکنم!
مثل آتش زیر خاکستر می ماند…
حساب از دستم در رفته…
چندمین بار است که با یاد نگاه آخرت آتش می گیرم….؟؟
توی هیچ جای دنیا پیدا نمیشه...
آرامش آغوشت...
حس من...
در آغوش تو...
نگفتنی ترین حس دنیاست...
